متن کامل تعزیه درویش کابلی (بخش آخر) درویش کابلی: شوم فدای تو ای پادشاه کل امم مرخصم بنما تا به کارزار روم ای غریب کربلا قربان تو عالمی یکجا بلا گردان تو ده اجازت یابن خیرالمرسلین تا کنم جان را نثار راه دین امام : از این رخصت تو را دادن مروت نیست ای درویش به این زودی تو را مُردن مروت نیست ای درویش تو زوار علی مرتضی شاه نجف باشی تو را منع نجف کردن مروت نیست ای درویش درویش کابلی: ده اجازت کاین شهادت بهر من واجب تر است جان سپردن در رکاب تو رضای داور است رخصتم ده ای ولی رفت اختیار من ز دست شوق رضوان و غم بی یاوری پشتم شکست امام : برو درویش شد کام تو حاصل تو را در جنت المأواست منزل برو من نیز می آیم شتابان مخور غم با منی در صحن رضوان درویش کابلی: شوم فدای تو آقا خدا نگه دارد خدا وجود تو را از بلا نگه دارد درویش وارد میدان نبرد می شود و فریاد برمی آورد و می گوید: ایا گروه تبهکار روزگار زبون چه دشمنی است شما را به این مه دل خون؟ که این جناب بود نسل حیدر کرار چه دشمنی است شما را به این فلک مقدار ابن سعد : قطع سازید نخل قد درویش را رفع سازید از سر ما این سپه تشویش را سرجدا سازید او را و به خاک وخون کشید پا و سر، هم پیکرش هریک سوی هامون کشید. درویش کابلی: بگیر حربه زدست من ای سگ کافر منم غلام حسین سبط ساقی کوثر. درویش کابلی در مبارزه با لشکریان کفر به شهادت می رسد. ای سپه جمله به یک‌باره بجنبید ز جا روی آرید به سوی حرم شیر خدا طبل عشرت بنوازید و بتازید سمند از دل آل علی ناله نمایید بلند امام: روز وصال گشته و شام الم تمام امروز شب شود همه عالم، مرا به کام از فرش تا به عرش همه محو کار عشق غیر از حسین کیست کشد دوش بار عشق حجت تمام می‌کنم ای خلق عالمین آیا کسی بود که کند یاری حسین؟ ((پایان مجلس ))
متن کامل تعزیه درویش کابلی (بخش اول)
تعزیه شهادت درویش کابلی نسخه ی قزاآن قمصر کاشان متعلق به 150 سال پیش خلاصه داستان تعزیه درویش کابلی : درویش کابلی کسی است که قصد زیارت بارگاه حضرت علی علیه السلام را دارد و از کشمیر هند،عازم نجف است در کربلا توقفی میکند و از ماجرای عاشورا متأثر می شود و پس از گفت و گوهایی که میان او و سیدالشهدا انجام می گیرد، عزم خود را جزم می کند تا با دشمنان وی مبارزه کند.پس از امام اجازه می گیرد و وارد میدان می شود و به فوز شهادت می رسد. تعزیه درویش کابلی نسخه قزاآن کاشان آغاز مجلس
نقش ها : 1- امام حسین (ع) 2-طفلان 3- درویش کابلی 4- ابن سعد
مرحوم عزیزالله خاکی همیشه در گروه تعزیه روستای روغنی نقش درویش کابلی و درویش بیابانی را ایفا می کرده است. درویش کابلی از ولایت خود بیرون آمده است تا برای زیارت امیرالمؤمنین علی علیه السلام به شهر نجف برود.در شروع مجلس این ابیات را می خواند: اصبَحتُ زائراً لَکَ یا شحنه النجف بهر نثار مرقد تو نقد جان به کف تو قبله ی دعای اهل راز و نیازی روی نیاز سوی تو باشد زهر طرف من می روم به خاک نجف ای موالیان گردم فدای مرقد آن شاه « لَو کَشَف» درویش کابلی به سرزمین کربلا می رسد و سروصدا و غوغای جنگ به گوشش می رسد. طفلان : العطش ای جان بابا العطش سوختیم از تف گرما العطش ابر رحمت ای خدا بر ما ببار رحم کن بر طفلی ما العطش امام حسین علیه السلام: ای خدا آگاهی از بی یاری ام بین چه سان آماده ی جانبازی ام اندرین صحرا ندارم جز تو کس در صف محشر به فریادم برس جز اطاعت نیست مقصود من سر دهم در راهت ای معبود من طفلان : العطش ای جان بابا العطش سوختیم از تف گرما العطش ابر رحمت ای خدا بر ما ببار رحم کن بر طفلی ما العطش درویش کابلی: یارب این طفلان و مظلومان ز نسل کیستند؟ اندرینجا بی کس و یاور برای چیستند؟ بینم ایشان را که از شهزادگانند سر به سر آید از ایشان نشان پادشاهی در نظر یارب این شهزاده بیماراست آید از کجا؟ کز عطش رخسار او گردیده همچو کهربا یارب این دختر چرا از تشنگی خشکیده لب؟ از چه ممنوعند از آب بیابان العجب گوییا بابا ندارند اندرین دشت بلا کاین چنین گشتند در غربت غریب و مبتلا طفلان : العطش ای کردگار لم یزل العطش کز تشنگی آمد اجل کیست رحمی بر دل طفلان کند؟ تا که دفع آتش سوزان کند ادامه دارد... 
ابن سعد:
نویسندگان وبلاگ :
احمد فرهنگ (@)[0]
محمد خاکی (@)[0]
حمید رضا مجیدی پور (@)[0]
شهدا زنده هستند و در نزد خدای متعال رزق و روزی می خورند. وجه مشترکی که با ما دارند این است که می توانند در دنیای ما شناخته شده باشند و یا اینکه غریب و ناشناخته باقی بمانند. شهید حسن خاکی،یکی از شهدای غریب ماست و بنا به دلایلی با شهید گمنام حکم یکسانی یافته است. پدر و مادر بزرگوارش به او پیوسته اند و هم اکنون پرونده اداری او دربنیادشهید ازنا(سربند) استان لرستان نگهداری می شود. مزار شریفش نیز در گلزار شهدای کاشان است. هیچ اثری از او در سایت های مربوط به شهدا دیده نمی شود. من شخصاً همه را زیر و رو کرده ام و به چیزی دست نیافته ام.اتفاقی در هیجدهمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در اردیبهشت ماه 1384 به غرفه ی مرکزی بنیاد شهید برخوردم. در آن جا رایانه ای بودکه مشخصات کلی همه شهدا را در بر داشت. از سر کنجکاوی اسم شهید حسن خاکی را وارد کردم و به یک سری اطلاعات کلی از وی دست یافتم که با گستردگی بیشتری دربخش شناسنامه ی شهید در این وبلاگ قرار داده ام. حال تصور کنید،چنانچه مقرر باشد که از طرف بنیاد شهید ازنا برای او یادمان و مراسمی گرفته شود،لطف این کار در آن است که خانواده اش حضور داشته باشند پدر و مادرش که نیستند،بقیه ی فامیل نیز مهاجرت کرده اند.نتیجه آنکه در ازنا یادی از این شهید نمی شود. بنیاد شهید کاشان نیز بعید است در این زمینه قدمی برداردچون در نظام اداری در جایی که مدارک و پرونده و سابقه ای وجود ندارد،مسؤولیتی هم متوجه آن سازمان نیست.درکاشان خانوده های خاکی، مجیدی پور، خشایی، رضایی، قاسمی، صادقی ، حسن پور، فرهنگ، دیدار، باتمانی، اسماعیلی، زارعی و...به صورت سببی و یا نسبی با او نسبت یافته اند. شاید بسیاری از جوانان و افراد کم سن و سال فامیل او را نشاسند. من نیز تا سال 1359 که در کاشان بودم این شهید را گاه به گاهی که با پدر بزرگوارش از روستای روغنی خمین به کاشان می آمدند، زیارت می کردم. بعد از این تاریخ، برای خدمت فرهنگی به سیستان و بلوچستان مهاجرت کردم و دیگر توفیق زیارت او نصیبم نگردید. گفتنی است که هر وقت به کاشان می آمد بیشتر در منزل ما مستقر می شد و به همین سبب تعدادی عکس یادگاری از او داریم که در این وبلاگ از آن ها استفاده می شود.روحش شاد!(احمد فرهنگ)
- پایگاه خبری تحلیلی فرزانگان امیدوار
سدید کاشان
رهسپاریم باولایت تا شهادت
برادران شهید هاشمی- مهدی افشار
یامهدی
خاطره های علوم و فنون دریایی خرمشهر
ابیازن زادگاه من
عمو همه چی دان
««««««« کارنامه »»»»»»»
دهکده کوچک ما
اسرا
مردان خدا (شهدای دارالمؤمنین کاشان)
سروده های جدی عباس خوش عمل
سید رضا محمدی نوش آبادی
جاده خاطره ها
سروده های احمد فرهنگ
خادم الشهداء
|
|
