السلام علیک یا علی بن محمدالباقر! روز جمعه یازدهم مهرماه سال جاری 1319 سال است که در منطقه ی اردهال کاشان مراسم کربلایی بر پا می گردد و دوستداران اهل بیت علیهم السلام حماسه ی خونین فرزند بلافصل پنجمین امام همام شیعیان حضرت سلطان علی بن امام محمد باقر(ع) و یاران شهیدش را گرامی می دارند.برای آشنایی بیشتر علاقه مندان خلاصه ی شناسنامه ی آن بزرگوار تقدیم می گردد: اسم: علی (کنیه: اباالحسن ،لقب: طاهر ) پدر: محمد بن علی بن الحسین علیهماالسلام مادر: ام ولد ( نام او زینب، لیلا، ام حکیمه ) اولاد: احمد و فاطمه نوع مسؤولیت: نایب خاص امام پنجم و ششم سال اعزام به کاشان و فین: حدود 113هجری قمری حاکم دوران اعزام: هشام بن عبدالملک ( 105-125) سال شهادت: 27 جمادی الثانی سال 116 هجری قمری چگونگی شهادت: جدا شدن سر از بدن قاتل: ارقم شامی ملعون مقدار فاصله ی زمانی با کربلای حسینی: حدود 55 سال در ضمن تعداد یکصد تن از صحابه و یاران ایشان نیز که در این واقعه به شهادت رسیده اند، در سردابه ی جنب ضریح واقع در ایوان صفا قراردارند در سال 1313 هجری قمری دربالای این سردابه به وسیله ی اعتضاد الدوله حاکم وقت قم باز می شود و او یکصد تابوت را مشاهده می کند و اجساد یاران آن حضرت را می شمارد. بار دیگر در سال 1341 هجری شمسی دریچه ی بالای سردابه به امر فقیه اهل بیت علیهم السلام حضرت آیت الله مرعشی نجفی گشوده می شود و به امر ایشان چندین نفر از معتمدین وارد سردابه می شوند و گزارش اعتضادالدوله مورد تأیید قرار می گیرد. طبق گواهی مجدد آن ها صد تخته تابوت در ردیف های سه تا سه تا روی هم چیده شده بوده است و روی سه تای از آن ها باز و بدن ها تازه و سالم بوده است، بلکه فقط خشک شده و رنگ بدن به سبزی می زده است و در دیوار آخر سردابه سنگی نصب شده و روی آن نوشته شده: سید رکن الدین مسعود( به سال) 954. مثنوی زیر سروده ی ذاکرالحسین « سید رضا راستگو»ست که اخیراً برای راقم این سطور ارسال نموده اند: این جا بهشت خاک کاشان اردهال است * با اجازه جناب راستگو ، رسم الخط رهق را به جای رحق برگزیدیم زیرا در کتیبه ای که از عصر صفوی بر سردر ورودی مسجد تاریخی میرعماد کاشان قرار گرفته است، همین رسم الخط انتخاب شده است. رهق همان راه حق است که مد نظر اهالی می باشد و ارتباطی به مفاهیم غیر فارسی آن ندارد. در لغت نامه دهخدا، فرهنگ جغرافیایی ایران،کتاب تاریخ کاشان و پسوندهای شناسنامه ای مردم این سامان به همین شکل قابل دست یابی است. امیدوارم جناب راستگو این جسارت مارا عفو بفرمایند.جهت اطلاع کسانی که با توابع کاشان آشنایی ندارند یادآور می شود که رهق روستایی خوش آب و هوا و زیبا در نزدیکی مشهد اردهال و همسایه ارمک و کله(زادگاه کمال الملک غفاری نقاش معروف)می باشد.
این جا تجلیــگاه یـــاران اردهال است
این جـا زمیــن اردهـال از جـان ببوسید
عطــر حسیـــن وکربــلا از آن ببوییـد
این جا مزارعاشقــان سیـنـه چـاک است
گل های پر پر گشته اندر زیر خاک است
این جا تمـــام سینه چاکان روسپیدنـد
ازحق ندای ارجعـــی وقتی شنیـدنـد
این جا نمــاز عشـق شور دیگـری داشت
موسی بن عمران بود وطور دیگری داشت
این جا تن سلطـــان علی شـد پــاره پــاره
زخم وجــراحاتــش فــزون شد از ستـاره
این جا بیــابــان بـــــود ودشت کربلا بود
سوز عطــش بــــود و نــوای نینوا بود
این جــا زدربنـد «رهــق*»خون گشته جاری
از کــوه ازنــاوه به پــا شــــد ســوگــواری
این جــا صــدای نـالــه زهــرا شنیــدنــد
گویی بــه دامــان وصــال خود رسیدند
این جا نهــال سبــز بــاقـــر را شکستنــــد
قلـــب امــام پنجمیــــن از کینــــه خستنــد
این جـا بـــه پیشـانی او تیــــر جفـا خــورد
برجبهه ی او نـه، بـه قلـب مصطفی خورد
این جـا نـه خواهـر بـود ونــه مـادر کنارش
زن های فین وخـــاوه گشته سـوگـــوارش
این جــا برایش اشک قـــالـی شــد روانه
قــالــی بــود یـــــادآورش درهــــر زمـانـه
این جــا زفـیـنیـن و زکاشـان تــا رسیـدنــد
بی سر تن سلـطـان عـلی آن لحظه دیدند
این جا فغان وناله ها در دشت وصحراست
روی زمیـن سلطان علی فرزند زهـراست
این جا همه با اشک ونــاله دم گــرفتنـد
درمـاتـم سلطـان علـی مـاتـم گـرفتنـد
این جـا به قـاب قوس اوادنـی رسیـدند
از ما رهــا گشتــه بــه اوحینا رسیدنـد
این جا به (مقـداد) از خدا لطف جلی شد
این مثنــوی تقـدیم بـر سلطان علـی شد.
نویسندگان وبلاگ :
احمد فرهنگ (@)[0]
محمد خاکی (@)[0]
حمید رضا مجیدی پور (@)[0]
شهدا زنده هستند و در نزد خدای متعال رزق و روزی می خورند. وجه مشترکی که با ما دارند این است که می توانند در دنیای ما شناخته شده باشند و یا اینکه غریب و ناشناخته باقی بمانند. شهید حسن خاکی،یکی از شهدای غریب ماست و بنا به دلایلی با شهید گمنام حکم یکسانی یافته است. پدر و مادر بزرگوارش به او پیوسته اند و هم اکنون پرونده اداری او دربنیادشهید ازنا(سربند) استان لرستان نگهداری می شود. مزار شریفش نیز در گلزار شهدای کاشان است. هیچ اثری از او در سایت های مربوط به شهدا دیده نمی شود. من شخصاً همه را زیر و رو کرده ام و به چیزی دست نیافته ام.اتفاقی در هیجدهمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در اردیبهشت ماه 1384 به غرفه ی مرکزی بنیاد شهید برخوردم. در آن جا رایانه ای بودکه مشخصات کلی همه شهدا را در بر داشت. از سر کنجکاوی اسم شهید حسن خاکی را وارد کردم و به یک سری اطلاعات کلی از وی دست یافتم که با گستردگی بیشتری دربخش شناسنامه ی شهید در این وبلاگ قرار داده ام. حال تصور کنید،چنانچه مقرر باشد که از طرف بنیاد شهید ازنا برای او یادمان و مراسمی گرفته شود،لطف این کار در آن است که خانواده اش حضور داشته باشند پدر و مادرش که نیستند،بقیه ی فامیل نیز مهاجرت کرده اند.نتیجه آنکه در ازنا یادی از این شهید نمی شود. بنیاد شهید کاشان نیز بعید است در این زمینه قدمی برداردچون در نظام اداری در جایی که مدارک و پرونده و سابقه ای وجود ندارد،مسؤولیتی هم متوجه آن سازمان نیست.درکاشان خانوده های خاکی، مجیدی پور، خشایی، رضایی، قاسمی، صادقی ، حسن پور، فرهنگ، دیدار، باتمانی، اسماعیلی، زارعی و...به صورت سببی و یا نسبی با او نسبت یافته اند. شاید بسیاری از جوانان و افراد کم سن و سال فامیل او را نشاسند. من نیز تا سال 1359 که در کاشان بودم این شهید را گاه به گاهی که با پدر بزرگوارش از روستای روغنی خمین به کاشان می آمدند، زیارت می کردم. بعد از این تاریخ، برای خدمت فرهنگی به سیستان و بلوچستان مهاجرت کردم و دیگر توفیق زیارت او نصیبم نگردید. گفتنی است که هر وقت به کاشان می آمد بیشتر در منزل ما مستقر می شد و به همین سبب تعدادی عکس یادگاری از او داریم که در این وبلاگ از آن ها استفاده می شود.روحش شاد!(احمد فرهنگ)
- پایگاه خبری تحلیلی فرزانگان امیدوار
سدید کاشان
رهسپاریم باولایت تا شهادت
برادران شهید هاشمی- مهدی افشار
یامهدی
خاطره های علوم و فنون دریایی خرمشهر
ابیازن زادگاه من
عمو همه چی دان
««««««« کارنامه »»»»»»»
دهکده کوچک ما
اسرا
مردان خدا (شهدای دارالمؤمنین کاشان)
سروده های جدی عباس خوش عمل
سید رضا محمدی نوش آبادی
جاده خاطره ها
سروده های احمد فرهنگ
خادم الشهداء
|
|
